Ted Polet boeken

WIE SCHRIJFT...

Ted Polet

ZEILEN

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Begin jaren 80, kort na het einde van mijn zeevarende loopbaan, kocht ik een klein houten zeilbootje van welgeteld vijf meter zestig, dat ik uitrustte voor kustvaart en waarmee ik uiteindelijk samen met mijn vriendin naar Engeland ben overgestoken.

Gekkenwerk was dat, maar lang niet zo gevaarlijk als je zou verwachten. Tenslotte kende ik de zeevaart iets beter dan de gemiddelde plezierzeiler en ik heb een gezond respect voor de zee.

Iemand die net als ikzelf in de Zuidelijke Oceaan op een vrachtschip windkracht 10 heeft meegemaakt en vijftien meter zeegang, zal begrijpen wat ik bedoel. Zo erg spookt het niet in het zeilseizoen op de Noordzee of in het Kanaal, maar ik ben als zeiler op zee legio keren omgedraaid als het te slecht werd om door te varen. Zelfs een zeewaardig zeiljacht is maar een heel klein bootje bij twee meter golfhoogte, waar een groter vaartuig mee speelt.

Shipshape, 5.60m, ca. 1987

Toen er kinderen kwamen was er een iets grotere boot nodig omdat we er anders niet in pasten. De kinderen gingen mee; hoe vaak ze mij verwenst hebben vanwege de zeeziekte weet ik niet.

Maar er was ook die keer dat we plat op één oor op de Westerschelde zeilden, stuiterend over de golven in harde wind terwijl de jongens binnen met keiharde muziek aan stonden te dansen. Een soort zeilende discoparty.

Muiterij, 7.00m, ca. 2002

Na een jaar of tien toen de kinderen te groot werden kwam de klad in de zeilvakanties. Maar inmiddels varen we met een boot van een kleine tien meter, waarmee we zeereizen naar Engeland, Noord-Duitsland en Frankrijk hebben gemaakt.

We zijn nu in de zeventig en zeilen nog steeds.

Manokwari, 9.60m, ca. 2012

 

        

Boeken   Schrijven   Uitgeven   Biografie   Zeilen   Zeevaart   Home